- نوشته شده توسط: تالین ساهاکیان
بشر با سرعتی قابل توجه در همهٔ فنون و تکنولوژی‌ها در حال پیشرفت است اما وقتی به موضوع اخلاق می‌رسد، سرعتش لاک‌پشتی می‌شود و حتی هر از چند گاهی می‌ایستد و چه بسا چند قدم هم به سمت عقب بر می‌دارد.
.
برده‌داری، شکنجه و کشتار حیوانات به اشکال و بهانه‌های مختلف از جمله خوراک، پوشاک، مُد، وسایل لوکس و سرگرمی در همهٔ دنیا ادامه دارد. سال ۲۰۲۳ هستیم و بشر با سفینه‌هایش در فضا سیر می‌کند ولی حتی در کشورهای به اصطلاح پیشرفته، برخی سنّت‌های بربری تحت عنوان «فرهنگ» ادامه دارند. گاوبازی به یکی از این سنّت‌های غیر انسانی و خونین تعلق دارد.
.
گاوبازی نوعی مراسم قربانی کردن است. فلسفهٔ پشت آن این است که گاوباز گاو را برای مرگ قربانی می‌کند.
اجرای نمایشات گاوبازی اگرچه در بسیاری از کشورها ممنوع شده است یا خواهانی ندارد، هنوز در برخی از کشورها مانند اسپانیا، پرتغال، مکزیک، کلمبیا، ونزوئلا، پرو، اکوادور و قسمت‌هایی از فرانسه ادامه دارد.
.
هر سال ۱۸۰ هزار گاو نر نگون‌بخت، مرگی بسیار هولناک را در میدان‌های گاوبازی تجربه می‌کنند. ۷۰ هزار از موارد کشتار در کشور اسپانیا اتفاق می‌افتد.
.
گاوها چندین روز در فضایی کوچک و تاریک حبس می‌شوند تا گیج و عصبی شوند. قبل از ورود گاو به میدان، او را به جایی می‌بندند در چشمانش وازلین می‌مالند تا خوب نبیند و شانس زیادی برای حمله به گاوباز نداشته باشد و چندین نفر شروع به تحریک و عصبانی کردن او با کشیدن دُم، ضربه زدن به قسمت‌های مختلف بدن و آزارهای جسمی دیگر می‌کنند.
.
وقتی دروازهٔ خروجی به طرف میدان باز می‌شود گاو بیچاره فکر می‌کند که دیگر خلاص شده است و دارد به طرف روشنایی و آزادی می‌دود غافل از اینکه گاوباز بی‌وجدان با تمام وسایل و مهارت‌های خود برای آزار او لحظه‌شماری می‌کند و هزاران نفر شکنجهٔ او را به نظاره نشسته‌اند.
.
گاوباز شروع به فرو کردن نیزه‌ها در بدن گاو می‌کند. حیوان بیچاره بعد از حدود ۲۰ دقیقه تمام توان خود را از دست می‌دهد و در حال خونریزی روی زمین می‌افتد. سپس گاوباز او را با شمشیر می‌کُشد. حتی کشتن با شمشیر همیشه با مهارت انجام نمی‌شود و اغلب گاوباز شمشیر را در نقطهٔ درست فرو نمی‌برد و مرگ گاو حتی دردناک‌تر و طولانی‌تر می‌شود. پس از مرگ، پیکر گاو را بیرون می‌برند و گاو بعدی را وارد می‌کنند. در هر نمایش گاوبازی حدود ۶ گاو را می‌کشند.
.
در سال ۲۰۱۳ کشور اسپانیا این رسم جنایت‌آمیز را به عنوان بخشی جدایی‌ناپذیر از فرهنگ اسپانیا به رسمیت شناخت!
جالب توجه آنکه خود مردم بومی، معمولاً بازدید کنندگان این نمایشات نیستند و فقط توریست‌ها از این میدان‌های نمایش بازدید می‌کنند. ۹۰ در صد توریست‌ها بعد از پایان نمایش می‌گویند که دیگر هرگز به تماشای چنین نمایشی نخواهند رفت ولی متاسفانه دیگر دیر است: آنها پول بلیط را پرداخت کرده‌اند و از این خشونت و جنایت محض پشتیبانی کرده‌اند. در سال ۲۰۱۶ درآمد نمایشات گاوبازی ۱٫۶ میلیارد یورو برآورد شد. خوشبختانه این نمایشات و درآمد آن مرتب در حال کاهش است. هر سال پتیشن‌های زیادی هم برای پایان دادن به این رسم خشونت‌آمیز امضا می‌شوند (چه توسط مردم بومی و چه توسط مردم کشورهای دیگر). ۷۷ درصد افراد زیر ۲۴ سال اسپانیا می‌گویند که علاقه‌ای به گاوبازی ندارند و ۶۰ درصد کل مردم اسپانیا آن را تایید نمی‌کنند، آماری که در مقایسه با آمار نسل‌های قبل نشان می‌دهد گاوبازی رو به افول است اما شخصاً به این آمار با دیدهٔ مثبت نگاه نمی‌کنم. نگاه مایوس من به آن درصد علاقه‌مند یا نه‌چندان مخالف است. چطور ممکن است کسی این همه خشونت را که کوچک‌ترین ضرورتی هم برای آن وجود ندارد ببیند و با آن مخالف نباشد؟
.
عادات و رسوم خشونت‌آمیز و جاهلانه باید برچیده شوند فرقی نمی‌کند نامش مسابقهٔ رودئو باشد یا جنگ سگ‌ها یا جنگ خروس‌ها یا مسابقات اسب‌دوانی یا شکار روباه یا قربانی کردن گاوها در میدان‌های گاوبازی یا قربانی کردن گوسفندها و بزها و گاوها برای مراسم گادهیمای یا عید قربان. خشونت و تولید رنج و درد، نقطهٔ مقابل مدنیت و اخلاق است و نباید کوچک‌ترین جا و پذیرشی در زندگی بشر مدرن داشته باشد.
به امید تغییر افکار پوسیده و بیداری وجدان‌های زنگ خورده و هوشیار شدن مدهوشان و بیهوشان...