بزها

طبیعت فوق العاده کنجکاو بزها، آنها را به موجوداتی سرزنده، شوخ‌طبع و دوست داشتنی تبدیل می‌کند به طوری که می‌توانند با کارهای بامزۀ خود ساعت‌ها کسی را مشغول کنند به همین دلیل، در سال‌های اخیر برخی از مردم بزها را به عنوان حیوانات خانگی نگهداری می‌کنند. آنها در فرار از طویله‌ها و مزارع نیز سابقۀ درخشانی دارند. برای کشف سوراخ‌ها و خرابی‌های حصارها کافیست بزی در مزرعه حضور داشته باشد. بزها بسیار اجتماعی هستند و از تنهایی گریزان‌اند.

بزها، حیوانات اجتماعی

بزها نیز مانند گوسفندها حیوانات اجتماعی هستند و از تنهایی گریزانند. هر گله یک ملکه دارد که گروه را برای پیدا کردن چیزهای جالب هدایت می‌کند. ممکن است بزها به همدیگر شاخ بزنند، این رفتار کاملاً طبیعی است چون هر بز می‌خواهد برتری خود را بر دیگری ثابت کند. در ماه‌های اول پس از تولد، ممکن است بزی برای بازی همین کار را با آدم‌ها انجام دهد. اگر کسی نمی‌خواهد بزش این بازی را در بزرگسالی نیز ادامه دهد، بهتر است از هل دادن متقابل او به عقب خودداری کند چون در این صورت، این سوء تفاهم برای بز پیش می‌آید که آدم‌ها هم از این بازی جالب لذت می‌برند.

بزها حیوانات مقاوم

بزها بسیار مقاوم هستند و خود را با شرایط سخت آب و هوایی تطبیق می‌دهند. آنها قادرند در جاهای بسیار گرم، خشک و تپه‌ای به راحتی زندگی کنند.عمر طبیعی بزها 8 تا 10 سال است ولی ممکن است تا 12 سالگی هم زندگی کنند.

وضعیت بزها در دامداری‌های صنعتی

پرورش بزها برای گوشت و شیر سابقه‌ای ۱۰ هزار ساله دارد ولی در دهه‌های اخیر پرورش بزها به صورت صنعتی برای تولید شیر و گوشت نیز بسیار رایج شده است. در دامداری‌های صنعتی تعداد زیادی بز در اصطبل‌ها نگهداری می‌شوند. آنها به محیط بیرون، هوای آزاد و نور مستقیم خورشید دسترسی ندارند. این حیوانات جای کافی برای حرکت ندارند و در اینجا از زمین پوشیده شده از پوشال و کاه و خاک خبری نیست.

بزهای مادۀ به اصطلاح «اصلاح نژادی شده» را بین ۷ تا ۱۰ ماهگی با تلقیح مصنوعی باردار می‌کنند یا در یک جعبه می‌بندند طوری که امکان حرکت یا مقاومت نداشته باشند و بز نر را به او نزدیک می‌کنند تا او را باردار کند. دورۀ بارداری به طور متوسط حدود ۵ ماه طول می‌کشد. بزها یک تا سه بچه به دنیا می‌آورند و بعد از تولد بچه‌ها تا ۲۸۴ روز شیر تولید می‌کنند. زندگی این مادران  بسیار شبیه به گاوهای شیرده است. آنها را چند بار به صورت پی‌درپی باردار می‌کنند و پس از آنکه فرسوده شدند به کشتارگاه می‌فرستند. بزغاله‌ها حداکثر تا سه ماهگی پیش مادر خود می‌مانند و سپس به همراه بزغاله‌های دیگر به اصطبل‌های مجزا منتقل می‌شوند تا روزی که به کشتارگاه فرستاده شوند. بزغاله‌های نر اخته می‌شوند و شاخ همهٔ بزغاله‌ها بدون بی‌حسی سوزانده می‌شود. برای این کار یک استوانهٔ آهنی داغ را دور شاخ‌های آنها قرار می‌دهند و روی قسمت گوشت برای ۸ تا ۱۷ ثانیه نگه می‌دارند. این کار را دو تا سه بار برای هر شاخ تکرار می‌کنند. شاخ حیوانات، پر از عصب است و این کار درد فیزیکی و آسیب روحی شدیدی بر حیوانات وارد می‌کند.

کشتار بزها

بزهای ماده‌ای که برای زاد و ولد به کار می‌روند پس از چند دوره بارداری و بزغاله‌ها را بین ۳ تا ۵ ماهگی به کشتارگاه می‌فرستند. کشتار آنها شبیه کشتار گوسفندهاست.