چرا افراد وگان مروارید طبیعی نمی‌خرند؟

مروارید را می‌توان نوعی زخم تلقی کرد. وقتی یک جسم خارجی مانند انگل وارد یک صدف می‌شود، بدن صدف در نتیجهٔ استرس شروع به ترشح مادهٔ صدفی می‌کند و جسم خارجی را با آن احاطه می‌کند. این پروسه حدود سه سال طول می‌کشد. بدیهی است که این اتفاق برای خیلی از صدف‌ها نمی‌افتد. از هر ده هزار صدف فقط یکی ممکن است مروارید (زخم) داشته باشد. بنابراین، تولید کنندگان صدف نمی‌توانند به آن اتکا کنند و پروسهٔ استثماری خودشان را برای تولید مروارید دارند. آنها پوشش خارجی صدف‌های پرورش داده شده را طی یک عمل جراحی باز می‌کنند و به طور دستی در آنها جسم خارجی وارد می‌کنند. این جسم خارجی در مورد صدف‌های آب شیرین، قسمت‌هایی از پوستهٔ صدف‌های دیگر و در مورد صدف‌های آب شور، قسمت‌هایی از اندام نرم صدف‌های دیگر است. در عمل وارد کردن جسم خارجی به صدف‌ها نیمی از صدف‌ها می‌میرند. صدف‌های زنده مانده در داخل قفس‌ها ریخته می‌شوند و داخل قفس‌ها به داخل آب فرستاده می‌شوند. برای تسریع پروسهٔ تولید مروارید، مرتب بدن صدف‌ها را می‌شویند و قفس‌ها را وارد آب‌های متفاوت یا آب در عمق‌های متفاوت دریا و در نتیجه، درجه حرارت‌های متفاوت، می‌کنند. پس از تشکیل مروارید آنها دوباره پوستهٔ صدف‌ها را باز می‌کنند و مرواریدها را خارج می‌کنند. در این عملیات، آنها یک سوم صدف‌ها را برای تولید مجدد مروارید بازیافت می‌کنند و دو سوم را می‌کشند. اگر به مروارید علاقه دارید، لطفاً مروارید مصنوعی بخرید.

منبع: سایت پیتا