بریدن چشم‌های میگوهای ماده در صنعت پرورش میگو

پشت چشم‌های میگوهای ماده غده‌ای هورمونی وجود دارد که مسئول ایجاد تعادل در زاد و ولد آنهاست. در واقع، این غده به آنها کمک می‌کند تنها زمانی زاد و ولد کنند که شرایط برای زاد و ولد مناسب باشد. شرایط زندگی میگوها در پرورشگاه‌های میگو دهشتناک است. این محیط‌های فوق‌العاده شلوغ که عملاً خورشی از مدفوع، آنتی‌بیوتیک و بیماری‌ها هستند، نمی‌توانند شرایط مناسب برای زاد و ولد داوطلبانهٔ میگوها را فراهم کنند. به همین دلیل، در تقریباً همهٔ پرورشگاه‌های میگوی دنیا چشم‌های میگوهای ماده را با یک تیغ گرم می‌بُرند یا له می کنند. به این ترتیب، غدهٔ پشت چشم‌ها دچار اختلال می‌شود و آنها مرتب زاد و ولد می‌کنند. این میگوهای قطع عضو شده مرتب علایم درد و رنج از خود نشان می‌دهند مثلاً به این طرف و ان طرف می‌خورند، با دمشان ضربه‌های متوالی به آب می‌زنند و محل قطع چشم‌ها را به این طرف و آن طرف می‌مالند.حتی بسیاری از کسانی که نسبت به پستانداران و پرندگان حس دلسوزی دارند با نگاهی خالی از ترحم به ماهی‌ها و حیوانات دریایی دیگر نگاه می‌کنند در حالی که ابعاد جنایاتی که در صنعت تولید گوشت ماهی و حیوانات دریایی دیگر اتفاق می‌افتند، ورای تصور است و حیوانات دریایی هم مانند همهٔ حیوانات دیگر از شرایط ناهنجار پرورشگاه‌ها، پروسه‌های شکار و درد ناشی از شکنجه‌ها و کشتارها به شدت رنج می‌برند. علاوه بر این، آسیبی که پرورشگاه‌های حیوانات دریایی یا پروسه‌های شکار این حیوانات به محیط زیست وارد می‌کنند به طرز باور نکردنی‌ای بزرگ و جبران‌ناپذیر است.